Praktijk-verhalen MIT-toekenningen 2017
‘Bij productontwikkeling kun je niet zonder de ondersteuning van subsidies’
Vorig jaar ontvingen vele mbk’ers weer een MIT-subsidie om hun innovatieve ideeën verder te ontwikkelen. Doel van de MIT-regeling, die komt vanuit de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), is innovatie bij het midden- en kleinbedrijf over regiogrenzen heen te stimuleren. Het helpt ondernemers om nét de volgende stap te zetten in het uitwerken van een plan of te onderzoeken of een idee haalbaar is om uit te gaan voeren. De MIT-toekenningen binnen de creatieve industrie zijn divers en vaak gekoppeld aan andere topsectoren. Maar wat deze ondernemers verbindt, is dat ze de MIT-subsidie allemaal hard nodig hebben.
Wie: Cojects
Wat: Digital Interactive Movement
Wanneer: 05-01-2017 – 31-12-2017
Topsector: creatieve industrie
Onderdeel MIT-regeling: haalbaarheidsstudie
Bewegend leren met behulp van gamification
‘Zitten is het nieuwe roken’ is de laatste tijd een veelgehoorde kreet. Het jonge bedrijfje Cojects wil dit probleem aanpakken door kinderen bewegend te laten leren met behulp van moderne technologie. ‘Onze uitdaging is: hoe krijgen we kinderen gezonder met de technologie van nu?’, vertelt Marco van Gils, een van de twee eigenaren van Cojects. ‘Daarom ontwikkelen we een spel waarbij kinderen antwoorden op sommen kunnen geven door bepaalde bewegingen te maken.’
Marco en zijn compagnon Joey Zwarts hebben de MIT gebruikt voor het onderzoeken van de haalbaarheid en de economische toepasbaarheid van hun idee. Daarnaast kregen ze ook een subsidie van innovatienetwerk jeugd, die ze gebruikten om een pilot van het project uit te voeren en verder onderzoek te doen. De compagnons wilden vooral weten hoe kinderen door middel van gamification intrinsiek gemotiveerd kunnen worden om te gaan bewegen. Om daarachter te komen gingen ze op bezoek bij verschillende basisscholen en spraken ze met onderzoekers. ‘Om ervoor te zorgen dat het spel bijdraagt aan de gezondheid van kinderen op de lange termijn, hebben we experts ingeschakeld. Zo zijn we er bijvoorbeeld achter gekomen wat de meest intensieve bewegingen zijn en hoe lang je die bewegingen moet maken om daadwerkelijk een positief effect op de gezondheid te bereiken.’ Ook onderzochten Joey en Marco de economische toepasbaarheid van het spel. ‘Daardoor weten we nu dat we een zogenaamd neuraal netwerk nodig hebben om de bewegingen van kinderen heel accuraat te kunnen registeren. Dit is zelflerende software waardoor we de sensoren goedkoper kunnen maken.’
‘Onze uitdaging is: hoe krijgen we kinderen gezonder met de technologie van nu?’
Om dit neurale netwerk te kunnen ontwikkelen, hebben de twee ondernemers weer subsidie nodig. ‘We zijn bezig met productontwikkeling, dat kun je niet doen zonder de ondersteuning van fondsen. Ook de MIT-subsidie was voor ons onmisbaar, anders hadden we bijvoorbeeld geen hulp van experts kunnen inschakelen.’ De volgende stap voor Cojects is om partners te vinden voor de doorontwikkeling. ‘Het liefst grotere partijen binnen het onderwijs, die willen investeren in de game. Zo hopen we zoveel mogelijk kinderen te bereiken en gezonder te maken.’
Wie: Nienke Hoogvliet
Wat: textiel van zeewier op een circulaire manier
Wanneer: 07-01-2017 – 03-01-2018
Topsector: creatieve industrie
Onderdeel MIT-regeling: haalbaarheidsstudie
Duurzaam textiel gemaakt van zeewier
Door van zeewier textiel te maken, biedt Nienke Hoogvliet een duurzaam alternatief voor de vervuilende textielindustrie. Van zeewier is namelijk een natuurlijk overschot en bovendien is het via aquacultuur of in volle zee te kweken zonder ruimteproblemen of waterconsumptie. Daarnaast heeft de ontwerpster ontdekt dat pigmenten uit zeewier geschikt zijn om textiel te verven. Nienke: ‘Textiel gemaakt van zeewier is vergelijkbaar met iedere andere soort textiel. Je kunt er dan ook van alles van maken, bijvoorbeeld kleding, interieurproducten of bekleding voor auto’s.’
‘Textiel gemaakt van zeewier is vergelijkbaar met iedere andere soort textiel’
Sinds 2014 experimenteert Nienke met verschillende mogelijkheden. Inmiddels is ze toe aan opschaling van haar project. Omdat de ontwerpster in Nederland tegen de grenzen aanloopt van wat mogelijk is, richt ze haar blik daarvoor op het buitenland. ‘In Nederland is de textielindustrie niet zo groot en is er ook niet zoveel zeewier. Vorig jaar kwam er een oproep uit Taiwan, van een organisatie die ontwerpers uitnodigde om te kijken of ze aansluiting konden vinden in Taiwan, specifiek op het gebied van circulariteit en duurzaamheid. Daar heb ik op gereageerd. Zij hebben in overleg met mij de subsidieaanvraag geschreven en toen de MIT is toegekend hebben we een plan gemaakt voor de reis naar Taiwan. Uiteindelijk hebben we daar een aantal bedrijven gesproken waarvan er één is die ons waarschijnlijk verder gaat helpen.’
De MIT-subsidie was voor Nienke een belangrijke stap in haar onderzoek. ‘Omdat het niet lukt om opschalingspartners in Nederland te vinden, moeten we de stap maken naar het buitenland. Maar waar moet je beginnen? Het is heel fijn en belangrijk om financieel de tijd en ruimte te krijgen om dat uit te zoeken. Voor het vervolg van het project heb ik een nieuwe subisidie nodig. Dat is hard nodig, ik kan niet zonder subsidies.’
Bekijk ook een filmpje over Nienkes reis naar Taiwan.
Wie: EZVR
Wat: EZVR virtual training generator voor complexe industriële omgevingen
Wanneer: 06-01-2017 – 31-12-2017
Topsector: creatieve industrie
Onderdeel MIT-regeling: haalbaarheidsstudie
Minder bedrijfsongelukken door virtual reality-trainingen
Het Tilburgse tweemansbedrijfje EZVR wil virtual reality-trainingen gebruiken om het aantal bedrijfsongelukken te verminderen in sectoren met een hoog risico, zoals de bouw, afvalverwerking en industrie. De belangrijkste oorzaken van ongelukken zijn een tekort aan kennis en ervaring en een verkeerde inschatting van situaties. Paul Vermeulen van EZVR, een online tool waarmee mensen zelf VR-toepassingen kunnen maken, vertelt: ‘Virtual reality-trainingen kunnen hierbij helpen doordat ze leren en informeren in de realistische context van de eigen werkomgeving. Veel van de huidige VR-trainingen zijn namelijk juist gebaseerd op algemene situaties en niet op specifieke locaties of de eigen werkomgeving. Verder willen wij een training leveren die voortdurend door een bedrijf zelf kan worden aangepast en ge-updatet.’
‘Veel van de huidige VR-trainingen zijn gebaseerd op algemene situaties en niet op moeilijk bereikbare werkplekken zoals in de bouw’
Om te onderzoeken hoe haalbaar het plan was, lieten ze na een eigen voortraject een stagiair de wensen van potentiële klanten onderzoeken. ‘Daar kwam uit dat ze meer interactie en meer video wilden. De stagiair heeft mock-ups gemaakt van hoe mensen onze EZVR-software op een begrijpelijke manier zelf kunnen bewerken. Ook hebben we als onderdeel van de subsidie op een beurs gestaan met de mock-up om feedback te vragen aan bezoekers van een veiligheidscongres. Hoe gemakkelijk is de tour in het gebruik? Wijst het zichzelf? We kregen veel positieve reacties en nuttige suggesties voor verbetering.’
Het was de eerste keer dat EZVR een haalbaarheidssubsidie kreeg. Ook maakten de ondernemers daarnaast gebruik van de WBSO. ‘We hoorden toevallig via-via over de MIT-subsidie. Voor ons was het een uitkomst, want doordat we maar met zijn tweeën zijn hebben we naast de dagelijkse werkzaamheden niet veel uren over om dit soort onderzoeken te doen. Daarom hebben we er ook voor gekozen om ze door een stagiair uit te laten voeren.’ De volgende stap is nu om het huidige VR-platform te verfijnen door uit te zoeken hoe mensen tijdens de VR-training het beste vragen kunnen beantwoorden. ‘Daar hebben we eigen middelen voor gereserveerd, dus opnieuw een subsidie aanvragen is niet nodig.’
Het overzicht van toekenningen van de MIT 2017 is hier te downloaden. Meer voorbeelden zien van projecten uit de creatieve industrie? Kijk snel op deze pagina. En wil jij ook subsidiebron vinden voor jouw onderzoek? Kijk dan hier regelingen&calls-pagina of er een call of regeling open staat die bij jou past!
Credits beeld zeewier: Nienke Hoogvliet